• Winkelwagen

    0 item(s)
    0,00

Echu Mingua - Anga Diaz

Titel : Echu Mingua

Artiest(en) : Anga Diaz

Genre : Cuba, Latin-jazz

Medium : CD

Jaar : 2005

Label : World Circuit


€ 15,00

Stuks

Angá Díaz, officieel Miguel Aurelio Diaz Zayas (San Juan y Martínez, 15 juni 1961 – Barcelona, 9 augustus 2006), was een Cubaanse percussionist. In 2005 bracht hij de CD Echu Mingua uit op het gerenomeerde World Circuit label, en in 2006 vertrok hij op zijn wereldtournee. Miguel "Angá" Diaz overleed onverwachts aan een hartaanval in zijn huis in Barcelona. Hij werd 45 jaar oud.
Echu Mingua is de naam van een heilige uit de Cubaanse Yoruba religie. Deze heilige is niet enkel de beschermheilige van conga meester Miguel `Angá` Dí­az, het is ook de naam van diens nieuwe album. 
Wat op deze cd te horen is, is dan ook bundeling van uiteenlopende stijlen en bezettingen. Zowel Cubaanse son, jazzstandards, hiphop, traditionele religieuze gezangen en salsa passeren de revue. Zo begint de cd al met een vraag en antwoord spel tussen een voorzanger en een koortje. Dit loopt door in `Rezos`, het tweede nummer van de cd. Hier worden er al wel wat funky scratches, een groovende piano en een dicht geweven percussiepatroon aan toegevoegd. Deze cd is uniek in zijn verscheidenheid. In `Pueblo Nuevo` komen er enkele grootheden uit de Afrocubaanse scene meespelen: de Buena Vista Social Club-bassist Orlando `Cachai­to` Lopez en Rubén Gonzalez (die hiermee zijn laatste studio-opname heeft kunnen maken). Echu Mingua heeft echter nog veel meer gezichten en in `Tumé Tumé` krijgt dit zelfs een nog explicieter Afrikaanser tintje. Muzikanten en muziek uit Cuba en Mali vinden hierin samen waar hun gemeenschappelijke roots liggen. `A Love Supreme` is volgens Angá dan weer de hymne van het album. De combinatie van hiphop met een strijkersorkestje, het bezwerende gezang en het harmonisch gebruik van de conga`s brengen alle elementen samen. Nog twee andere nummers die een speciale vermelding waard zijn, zijn `Round Midnight` en `Freeform`. In het eerste laat Angá zijn versie van deze standard van Thelonious Monk horen. Hierbij komt er wel geen piano aan te pas zoals in het origineel, maar wordt de melodie op zeven gestemde conga`s gespeeld: een huzarenstukje dat percussie weer op nieuw niveau tilt. `Freeform` is dan weer opvallend door de absolute mengelmoes van stijlen die erin betrokken worden. Al wat voordien al eens te horen was komt hier in iets meer dan drie minuten nog eens het hoofd aan het venster steken: een prachtige synthese van een intrigerende plaat.
Met dertien ver uit elkaar liggende tracks weet Angá een caleidoscopisch beeld te scheppen waarmee de Yoruba-god Echu Mingua zelfs voor niet-ingewijden een beetje begrijpelijker wordt. Met herinneringen uit het verleden, de voeten in het heden en de blik gericht op de toekomst, spiegelt Angá ons een dynamische realiteit voor die zowel voor de Afrocubaanse muziek als voor de Yoruba-religie geldt: een opmerkelijk opname.
1. San Juan y Martínez (1:45)
2. Rezos (4:09)
3. Pueblo Nuevo (4:29)
4. Tumé Tumé (2:55)
5. A Love Supreme (5:50)
6. Gandinga, Mondongo Sandunga (5:31)
7. Dracula Simon (2:42)
8. Round Midnight (2:06)
9. Jerry`s Tune (0:54)
10. Oda Maritima (4:44)
11. Freeform (3:10)
12. Conga Carnival (5:20)
13. Closing (2:42)

Conga virtuoso Miguel "Anga" Diaz has created perhaps the most daring solo excursion yet from the extended Buena Vista Social Club family. For his debut set as bandleader and composer, Anga blends old-school jazz, contemporary hip-hop beats and Malian music with conga-based, Afro-Cuban rhythms, resulting in a unique, worldly, mood-altering mix that European critics and fans have dubbed "Rumbadelica." 
"Tume Tume" features an impressive blend of Malian and Cuban styles, with Baba Sissoko guesting on vocals and sharply plucked n`goni. When Anga covers jazz standards, he ensures that they`re worth doing differently. "A Love Supreme" has a slow hip-hop feel, with expansive string sweeps, then Anga plays the theme of "`Round Midnight" on an expanded seven-conga spread, aided by further lush strings. "Dracula Simon" is a purposely spacious trio probing, "Freeform" is as stated, with maximal turntable input, and then Irakere themselves rush in for the horn-blasting climax of "Carnaval".